தேசிய ஊரக சுகாதாரத்திட்டம் – 2005:

• கிராமத்தில் உள்ள போதுமான அளவு அரசின் சலுகைகள் கிடைக்கப் பெறாத மக்களின், சுகாதாரத் தேவைகளை பூர்த்தி செய்ய திட்டம் துவங்கப்பட்டது.
• நாட்டின் பலவீனமான சுகாதார குறியீட்டைப் பெற்ற 18 மாநிலங்களை முன்னிலைப்படுத்தி துவங்கப்பட்டது.
• குடிநீர், சுகாதாரம், கல்வி, உணவூட்டம், பாலின சமநிலை என அனைத்தையும் உறுதி செய்தது.

  நோக்கங்கள்:

1. IMR = 30 / 1000 என நிலைப்படுத்துதல்
2. MMR = 100 / 100000 என கொண்டு வருதல்
3. மலேரியா, டெங்கு இவற்றால் இறப்பவர்களின் எண்ணிக்கையைக் குறைத்தல்
4. பைலேரியா நோயை 2015 க்குள் ஒழித்தல்
5. காசநோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் மீட்பு 85மூ ஆக அதிகரித்தல்
6. அனைத்து சமூக உடல்நல மையங்களிலும் ஒரே மாதிரியான மருத்துவ தரத்தை தருதல்
7. மருத்துவ வசதிகளை பஞ்சாயத்துகள் மூலம் அனைத்து மக்களுக்கும் கிடைக்கச் செய்தல்
8. புதிய கருத்துரு இத்திட்டத்தில் கொண்டு வரப்பட்டது.
9. இதன்படி கிராமப் பகுதிகளில் உள்ள பெண்களுக்கு உடல்நலம் (ம) தடுப்பு மருந்துகள் குறித்த தகவல்களைப் பரப்புதல் ஆக்ஷாவின் பணியாகும்.
10. உடல் நலத்திற்காக செலவு செய்யும் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 2 -3மூ ஆக இருக்க வலியுறுத்தப்பட்டது

திட்ட வெற்றிகள்:                      

1. போலியோ ஒழிப்பு
2. ஜப்பானிய என் செபலாட்டிஸ் நோய்க்கு எதிரான தடுப்பூசி 9 மில்லியன் குழந்தைகளுக்கு வழங்கப்பட்டது.
3. குழந்தைகளுக்கு பரவும் டெட்டனஸ் ஒழிப்பு
4. 2 மில்லியன் பிரசவங்கள் ஆரம்ப சுகாதார மையங்களிலோ (அ) மருத்துவமனைகளிலோ நடைபெற்றன.
5. 1 மில்லியன் ‘கிராம உடல் நலம் (ம) சுகாதாரக் குழுக்கள்’மூலம் பள்ளிகளில் சுகாதாரத் திட்டங்கள் தொடங்கப்பட்டன.

திட்டத்தின் கீழ் மேற்கொள்ளப்பட்ட நடவடிக்கைகள்:

1. ஏற்கப்பட்ட சமூக சுகாதார செயற்பாட்டாளர்கள் (ஆக்ஷா)
2. ரோஜி கல்யாண் சமிதி
3. துணை மையங்களுக்கு மானியம்
4. ஜனனி சுரக்க்ஷா யோஜனா
5. தேசிய நடமாடும் மருத்துவ மையங்கள்
6. தேசிய அவசர விபத்து ஊர்தி சேவை
7. ஜனனி சிசு சுரக்க்ஷா காரியகிரம்
8. ராக்ஷ்ட்ரிய பால்ஸ்வஸ்தயா காரியகிரம்
9. தாய் – சேய் நல சுகாதாரப் பிரிவு
10. தேசிய இரும்பு சத்து மாத்திரைகள் வழங்கல்

தேசிய நகர்ப்புற சுகாதாரத்திட்டம் – 2012:

2012 கேபினட் கூட்டத்தில் தேசிய ஊரக சுகாதாரத் திட்டத்தை தொடர்வதாகவும், துணைத் திட்டங்கள் தொடங்கவும், 2017 மார்ச் வரை இத்திட்டங்கள் தொடர்வதாகவும் முடிவு எடுக்கப்பட்டது.

திட்டத்தின் கீழான கோரிக்கைகள்:

1. ஒவ்வொரு 5000 லிருந்து 60000 மக்கள் தொகையுள்ள பகுதிகளுக்கும் ஒரு நகர்புற ஆரம்ப சுகாதாரமையம் அமைத்தல்
2. பெருநகரங்களில் 5 முதல் 6 நகர ஆரம்ப சுகாதார மையங்கள் உள்ள பகுதிகளில் ஒரு நகர சமுதாய சுகாதார மையங்கள் அமைத்தல்
3. செவிலியர் சேவை மையங்கள் 10000 மக்கள் வசிக்கும் பகுதிகளில் அமைத்தல்
4. 200 முதல் 500 வீடுகள் உள்ள பகுதிகளில் ஒரு ஏற்கப்பட்ட சமூக சுகாதார செயற்பாட்டாளர் அமைத்தல்
5. இத்திட்டம் நகர்ப்புற ஏழைகளின் ஆரம்ப சுகாதாரத்தில் அதிக கவனம் செலுத்துகிறது.
6. 50000 மக்களுக்கு அதிகம் வசிக்கும் இடங்களில் 779 நகரம் (ம) மாநகரங்களில் தொடங்கப்பட்டு 7 கோடியே 75 லட்சம் மக்களைச் சென்றடையும்.

திட்டத்தின் முடிவுகளாக எதிர்பார்ப்பது:

1. குழந்தை இறப்பு விதத்தைக் குறைத்தல்
2. தாயின் இறப்பு வீதம் குறைத்தல்
3. மகப்பேறு மருத்துவத்தினை அனைவருக்கும் கிடைக்கச் செய்தல்

முக்கிய அம்சங்கள்:

1. நகரத் திட்டங்களின் தேவைகள் கணக்கெடுப்பின் மூலம் செயல்படுத்தப்படும்.
2. நகர உள்ளாட்சி அமைப்புகள் முழுவதும் பங்களிப்பு செய்யும்
3. புதுமையாக்கப்பட்ட பொது ஆரம்ப சுகாதாரம் இலக்கு மக்களின் வீட்டருகில் கிடைக்கச் செய்யும்.
4. தேசிய ஊரக சுகாதாரத் திட்டத்தில் துவங்கிய செயல்பாடுகள். நிர்வாக அமைப்புகள், நிறுவனமாக்கப்பட்ட செயல்முறைகள் அனைத்தும் தேசிய நகர்ப்பற திட்டத்தினை வலுப்படுத்தும்.

தூய்மை இந்தியா:

ஸ்வச்பாரத்:

1. இந்தியாவில் துவங்கப்பட்ட மிகப்பெரிய தூய்மைக்கான இயக்கம்
2. 2014, அக்டோபர் 2ல் இத்திட்டம் துவங்கப்பட்டது.
3. தூய்மையை பரப்புவதற்கென நாட்டின் குடிமக்கள் ஒவ்வொருவரும் ஆண்டுக்கு 100 மணி நேரத்தை, அதாவது வாரத்திற்கு 2 மணி நேரத்தை ஒதுக்குமாறு பிரதமர் கேட்டுக் கொண்டார். Rs. 12,000 – ஊக்கத்தொகை
4. மகாத்மா காந்தியின் 150வது பிறந்த தினமான, 2019 அக்டோபர் 2ம் தேதிக்குள் தூய்மையான இந்தியா என்ற இலக்கை அடைவதை நோக்கமாகக் கொண்டதே இந்தப் பிரச்சாரம் ஆகும்.
5. 3 கோடிக்கும் மேற்பட்ட கழிப்பறைகள் கட்டப்பட்டன.
6. சுற்றுப்புற சுகாதாரம் பெற்ற பகுதிகள் 42% லிருந்து 60% உயர்ந்துள்ளது.

தூய்மையான கிராமப்புற இந்தியா:

1. இந்த இயக்கம் துவங்கியதிலிருந்து இதுவரை 3.6 கோடிக்கும் மேற்பட்ட வீடுகளுக்கு உள்ளே அமைந்த கழிப்பறைகள் கட்டப்பட்டுள்ளன.
2. 3 மாநிலங்களில் பொது இடங்களில் காலைக் கடன்களை கழிக்கும் பழக்கம் முற்றிலும் அகற்றப்பட்டவையாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளன.
3. தனிப்பட்ட கழிப்பறைகளுக்கான ஊக்கத்தொகை ரூ 12,000 ஆக உயர்த்தப்பட்டுள்ளது.
4. அக்டோபர் 2, 2014 முதல் அக்டோபர் 2015 வரையிலான காலத்தில் எதிர்பார்க்கப்பட்ட 60 லட்சம் தனிநபர் கழிப்பறைகளுக்கு பதிலாக 80 லட்சம் கழிப்பறைகள் கட்டப்பட்டுள்ளன.
5. இது திட்டமிடப்பட்ட இலக்கு 117% நிறைவேற்றப்பட்ட சாதனையாகும்.
6. 100 உயரிய தூய்மை இடங்கள் என வரலாற்று (ம) கலாச்சார ரீதியாக முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இடங்கள் உலகத் தரத்துடன் உயரிய தூய்மைபெற உள்ளன.
7. கங்கை நதிக்கரைகளில் உள்ள கிராமங்களில் வாழும் மக்கள் பொதுவிடங்களில் காலைக்கடன்களை கழிக்கும் வழக்கத்தை முற்றிலும் அகற்ற திட்டமிடப்பட்டுள்ளது.

தூய்மையான நகர்ப்புற இந்தியா:

1. தனிநபர்களுக்கான வீடுகளுக்குள்ளே 31 லட்சம் கழிப்பறைகள் கட்டப்பட்டுள்ளன.
2. பொதுப் பயன்பாட்டிற்கான, பொது மக்களுக்கென 1.25 லட்சம் கழிப்பறைகள் கட்டப்பட்டுள்ளன.
3. 39,995 நகர்புற வார்டுகள் 100% வீடுதோறும் திடக்கழிவை சேகரிப்புடன் செயல்பட்டு வருகிறது.
4. இந்தக்கழிவிலிருந்து உரம் தயாரிப்பு பல டன்களாக அதிகரித்துள்ளது.
5. 614 நகரங்கள் பொது இடங்களில் காலைக்கடன் கழிக்கும் பழக்கத்திலிருந்து விடுபட்டவையாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளன.
6. ஆந்திரா குஜராத் ஆகிய மாநிலங்களில் உள்ள அனைத்து நகரங்களும் இந்தப் பழக்கத்திலிந்து விடுபட்டுள்ளன.

தூய்மையான கல்விநிலையம்:

நாடு முழுவதும் உள்ள 11.21 லட்சம் அரசுப் பள்ளிகளில் பயிலும், 13.77 கோடி சிறுவர் – சிறுமியர் இப்போது கழிப்பறை வசதி பெற்றுள்ளனர்.

தூய்மை இந்தியா இயக்கம் – நிதி (Rs. 365 கோடி):

1. பள்ளிகளில் உள்ள கழிப்பறைகள், செயல்படாத கழிப்பறைகள் இவற்றினை புதுப்பிக்க ரூ 365 கோடி செலவிடப்பட்டுள்ளது.
2. தூய்மையான இந்தியாவிற்கான கூடுதல் வரியின் மூலம், திட்டத்திற்கு பங்களிப்பு செய்யப்படுகிறது.

கிராமப்புற குடிநீர் வசதி:

1. 2017, பிப்ரவரி நிலவரப்படி முழுமையாக குடிநீர்வசதி பெற்ற குடியிருப்புகள் 73.66% லிருந்து 77.01% ஆக உயர்வு.
2. கிராமப்புற மக்களில் 55% பேருக்கு குழாய் மூலமான குடிநீர் வசதி வழங்கப்பட்டுள்ளது.
3. ஆர்சனிக்/ஃப்ளோரைட் பாதிப்பிற்கு உள்ளாகியுள்ள 28,000 குடியிருப்புகளுக்கு 2020 க்குள் தூய்மையான குடிநீர் வழங்க இலக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது.

கங்கையை வணங்குவோர் திட்டம்:

கங்கையை சுத்தப்படுத்துவதற்கென பிரம்மாண்டமான, கங்கை புத்துயிர்ப்பிற்கென திட்டம் தொடங்கப்பட்டது.

பசுமை இந்தியா:

1. சுற்றுச்சூழலுக்கான அனுமதிகள் அனைத்தும். இணையத்தின் மூலமாகவே செய்வதற்கான ஏற்பாடு.
2. தேசிய காற்றுத்தர அட்டவணை 2015ல் துவங்கப்பட்டது.
3. உஜாலா திட்டம் – அனைவருக்கும் எல்இடி விளக்குகளை குறைந்த விலையில் வழங்குதல்
4. இத்திட்டம் மூலம் கரியமில வாயு வெளியேற்றம் குறைகிறது.

இந்தியாவின் சுகாதாரமற்ற சூழ்நிலைக்கான காரணங்கள்:

1. நீதிபேதாமை
2. கிராமப்புற சுகாதாரம்
3. நகர்ப்புற கவனமின்மை
4. மக்களின் மனநிலைமை
5. சுற்றுச்சூழல் பாதிப்ப பற்றி அரசாணை
6. நீர்பற்றாக்குறை
7. அரசியல் நிலை

மனிதக் கழிவுகளை மனிதரே அகற்றும் முறை:

1. இது சாக்கடைகளை சுத்தம் செய்வது (அ) பாதுகாப்பு உபகரணங்களைப் பயன்படுத்தாமல் கழிவறைகளிலிருந்து கழிவுகளை அகற்றும் செயலாகும்.
2. அதாவது சத்தகரிக்கப்படாத மனிதக் கழிவுகளை குழிகளிலிருந்து அற்றுவது

காரணங்கள்:

1. நீர்சார் கழிவறைகள் இல்லாதிருத்தல்
2. சுகாதாரமற்ற கழிவறைகளின் தொடர்ச்சியான இருப்பு
3. கழிவுநீர்த் தொட்டிகளின் மோசமான வடிவமைப்பு
4. பல நகரங்கள் முழு நகரத்தையும் உள்ளடக்கும் வகையிலான சாக்கடை இணைப்புகளை கொண்டிருக்கவில்லை.
5. மறுவாழ்வு (ம) வேலைவாய்ப்புகள் இல்லாமல் இருப்பது
6. மனிதக்கழிவுகளை மனிதர்களே அகற்றுபவர்களே இல்லை என மறுப்பது
7. சாதிய அமைப்புகள் தொடர்ச்சியாக நிலவுவது
8. இதில் ஈடுபடுபவர்கள் 90மூ பெண்களே
9. போதிய விழிப்புணர்வு இல்லாதிருத்தல்
10. கல்வியறிவின்மை
11. இதற்கு தொழில் நுட்பத்தை பயன்படுத்தவில்லை
12. ஒப்பந்தக் காரர்களின் ஆதிக்கம்
13. சபாய் கரம்சாரி தேசியக் குழுவின் பலவீனம்
14. இறப்புக்கு காரணமானவர்கள் மீத FIR பதிவு செய்யப்படுவது இல்லை.

தீர்வுகள்:

1. மலம் அள்ளுபவர்கள் (ம) அவர்களைச் சார்ந்தவர்களை மீட்டெடுத்தல்
2. மீட்டெடுக்கப்பட்டவர்களுக்கு வேலை வாய்ப்பை வழங்குதல்
3. வெறும் கைகளில் மலம் அள்ளுபவர்களுக்கான சுய வேலைவாய்ப்புத் திட்டம் – 2007
4. மனிதக் கழிவுகளை அகற்றுபவர்களை பணியமர்த்துக்கான தடை (ம) மறுவாழ்வுச் சட்;டம் – 2013
5. ஸ்வச் பாரத் அபியான் – 2014 ன் கீழ் கழிப்பறைகள்
6. தனிநபர் பாதுகாப்பு உபகரணங்களை ஏற்பாடு செய்தல்
7. இத்தொழில் செய்வோரின் சமூக – பொருளாதார நிலையை மேம்படுத்துதல்
8. NGO ஆதரவைப் பெறுதல்
9. பணியாளர்களுக்கு தடுப்பு மருந்துகளை அளித்தல்
10. துப்புரவுப் பணியாளர்களின் குறைந்தபட்ச ஊதியத்தை அதிகரித்தல்
11. மனிதக் கழிவுகளை அகற்றுயவர்களின் குழந்தைகளுக்கு கல்வி உதவிகள் செய்தல்
12. உயிரி கழிவறைகள் அமைத்தல்
13. சமூக விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துதல்
14. விதிகளை மீறுகின்ற முதலாளிகள் (ம) ஒப்பந்தக்காரர்களை கண்டறிய சிறப்பு சோதனைகளை அரசு செய்தல்
15. மறுவாழ்வு அளித்தல்
16. NGO ஈடுபடுத்துதல்
17. இந்திய தண்டனைச்சட்டம் 304 பிரிவு ஏ