வேளாண்மை:

“விவசாயம்” என்ற சொல் லத்தீன் வார்த்தைகளான “வயது மற்றும் கலாச்சாரம்” என்பதிலிருந்து பெறப்பட்டது, அதாவது புலம் மற்றும் வளரும். விவசாயம் என்பது பயிர்களை பயிரிடுதல், விலங்குகள், பறவைகள் வளர்ப்பு, வனவியல், மீன்பிடித்தல் மற்றும் பிற தொடர்புடைய செயல்பாடுகளை உள்ளடக்கிய விவசாயத்தின் ஒரு நடைமுறையாகும். தமிழ்நாட்டின் முக்கியத் தொழிலாக விவசாயம் உள்ளது. 65% க்கும் அதிகமான மக்கள் தொகையுடன் சுதந்திரம் பெற்றதிலிருந்து, விவசாயம் மாநிலத்தின் பொருளாதாரத்தின் முக்கிய அம்சமாக உள்ளது. விவசாயம் கிராமப்புற மக்களுக்கு பெரிய அளவில் வேலைவாய்ப்பை வழங்குகிறது. விவசாயத்திற்கும் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கும் இடையே வலுவான தொடர்பு உள்ளது. நெல், தினை மற்றும் பருப்பு வகைகள் மாநிலத்தின் முக்கிய உணவுப் பயிர்கள். கரும்பு, பருத்தி, சூரியகாந்தி, தேங்காய், முந்திரி, மிளகாய், இஞ்சி, நிலக்கடலை, தேயிலை, காபி, ஏலக்காய் மற்றும் ரப்பர் ஆகியவை முக்கிய வணிகப் பயிர்களாகும்.

விவசாயத்தின் புவியியல் நிர்ணயம் நில வடிவம், காலநிலை, மண் மற்றும் நீர்ப்பாசனம் ஆகியவை விவசாயத்தின் வளர்ச்சியை தீர்மானிக்கும் காரணிகளாகும்.

நில வடிவம்:

தமிழ்நாடு மலைகள், பீடபூமிகள் மற்றும் சமவெளிகளை உள்ளடக்கிய பல்வேறு நிலப்பரப்புகளின் நிலம். அவற்றுள் சமவெளிகள் விவசாயத்திற்கு மிகவும் ஏற்றவை. வண்டல் மண் கொண்ட சமவெளி விவசாய உற்பத்தியை அதிகரிக்கிறது. உதாரணம்: காவிரியின் சமவெளி. பீடபூமியில் விவசாயம் மிதமானது மற்றும் மலைகளில் ஏழ்மையானது.

காலநிலை:

தமிழ்நாடு பூமத்திய ரேகைக்கு அருகில் உள்ள வெப்பமண்டல மண்டலத்தில் அமைந்துள்ளது. மாநிலம் வெப்பமண்டல காலநிலையை அனுபவிக்கிறது. எனவே, தமிழகத்தில் ஆண்டு முழுவதும் வெப்பநிலை ஒப்பீட்டளவில் அதிகமாக இருக்கும். எனவே, வெப்பமண்டல பயிர்கள் மட்டுமே பயிரிடப்படுகின்றன. விவசாயத்தை கட்டுப்படுத்தும் மற்றொரு காரணி நீர். வடகிழக்கு பருவமழை தான் தமிழகத்திற்கு மழை பொழிவின் முக்கிய ஆதாரம். எனவே, இந்த பருவத்தில் முக்கிய பயிர் பருவம் தொடங்குகிறது. இந்த பருவத்தில் பெய்யும் மழை மற்றும் பாசன வசதிகள் விவசாயத்தை பெரிய அளவில் பாதிக்கிறது.

மண்:

விவசாயத்தின் மிக முக்கியமான கூறுகளில் ஒன்று மண். இது பயிர்கள் மற்றும் தாவரங்களின் வளர்ச்சிக்கு தேவையான தாதுக்கள் அல்லது ஊட்டச்சத்துக்களை வழங்குகிறது. ஆற்றுப் பள்ளத்தாக்குகளின் பகுதிகள் மற்றும் கடலோர சமவெளிகள் வளமான வண்டல் மண்ணால் மூடப்பட்டிருப்பதால், மாநிலத்தின் மிகவும் விவசாய உற்பத்தி செய்யும் பகுதிகளாகும்.

நீர்ப்பாசனம்:

மாநிலத்தில் பருவமழை மிகவும் ஒழுங்கற்றது. மேலும் இது பருவகாலமானது. எனவே, மாநிலத்தில் பயிர்களை வெற்றிகரமாக பயிரிடுவதற்கு நீர்ப்பாசனம் அவசியமாகிறது. வறண்ட பகுதிகளில் மானாவாரி பயிர்கள் பயிரிடப்படுகின்றன.

தமிழ்நாட்டின் முக்கிய பயிர்களின் விநியோகம்:

நெல்:

தமிழகத்தின் முக்கிய உணவுப் பயிர் நெல். பொன்னி மற்றும் கிச்சடி சம்பா ஆகியவை தமிழ்நாட்டின் முக்கிய நெல் ரகங்கள். தமிழகம் முழுவதும் பயிரிடப்பட்டாலும், தஞ்சாவூர், திருவாரூர், திருவள்ளூர், காஞ்சிபுரம், விழுப்புரம், கடலூர் மற்றும் திருநெல்வேலி மாவட்டங்களில் இதன் சாகுபடி அதிகமாக உள்ளது. இது இந்தியாவின் மாநிலங்களில் அரிசி உற்பத்தியில் மூன்றாவது இடத்தில் உள்ளது. காவிரி ஆற்றின் டெல்டா பகுதி (பிரிக்கப்படாத தஞ்சாவூர் மாவட்டம்) தமிழ்நாட்டின் முக்கிய நெல் உற்பத்திப் பகுதியாகும். எனவே, இப்பகுதி “தமிழ்நாட்டின் தானியக் களஞ்சியம்” என்று அழைக்கப்படுகிறது.

தமிழ்நாடு அரிசி ஆராய்ச்சி நிறுவனம் (TRRI) என்பது தமிழ்நாடு வேளாண்மைப் பல்கலைக்கழகத்தின் (TNAU) கீழ் நெல் துறையில் பணிபுரியும் ஒரு இந்திய ஆராய்ச்சி நிறுவனம் ஆகும். இது தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் ஆடுதுறையில் அமைந்துள்ளது, இது ஏப்ரல் 1985 இல் TNAU இல் நிறுவப்பட்டது.

தற்போதுள்ள வேளாண் கல்லூரிகள் மற்றும் ஆராய்ச்சி மையங்களின் உதவியுடன் பிராந்தியத்தின் ஆராய்ச்சித் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்தல் மற்றும் நெல் மற்றும் நெல் அடிப்படையிலான பயிர் முறை ஆராய்ச்சிக்கு முன்னணி செயல்பாட்டைச் செய்தல்.

தினை:

தமிழ்நாட்டின் மக்கள் தொகையில் மூன்றில் ஒரு பகுதியினரின் பிரதான உணவாக தினை உள்ளது. சோளம் / ஜோவர் (சோளம்), ராகி (கேழ்வரகு) மற்றும் பஜ்ரா (கம்பு) ஆகியவை முக்கிய தினைகள். இவை வறண்ட பகுதிகளில் மட்டுமின்றி கடலோர சமவெளிகளிலும் வளர்க்கப்படுகின்றன. கோயம்புத்தூர் பீடபூமி மற்றும் கம்பம் பள்ளத்தாக்கு பகுதிகளில் உளுந்து விளைகிறது. கோயம்புத்தூர், தர்மபுரி, வேலூர் மற்றும் கடலூர் மாவட்டங்களில் ராகி விளைகிறது. ராமநாதபுரம், திருநெல்வேலி, கரூர், பெரம்பலூர் மற்றும் சேலம் மாவட்டங்களில் பஜ்ரா அதிகளவில் பயிரிடப்படுகிறது.

இந்தியா 2018 ஆம் ஆண்டை தேசிய தினை ஆண்டாக அனுசரித்தது. FAO 2023 ஆம் ஆண்டை சர்வதேச தினை ஆண்டாகக் கடைப்பிடிக்க முடிவு செய்துள்ளது.

பருப்பு வகைகள்:

பருப்பு வகைகள் புரதத்தின் முக்கிய ஆதாரம். வங்காளப் பருப்பு, உளுந்து, பச்சைப்பயறு, கௌபீ மற்றும் குதிரைவாலி ஆகியவை தமிழ்நாட்டில் விளையும் முக்கியமான பயறு வகைகளாகும். பருப்பு வகைகள் பெரும்பாலும் வறண்ட பகுதிகளில் பாசனம் அல்லது பாசனம் இல்லாமல் பரந்த காலநிலை நிலைகளில் வளர்க்கப்படுகின்றன. மிதமான குளிர்ச்சியான காலநிலை மற்றும் குறைந்த மற்றும் மிதமான மழைப்பொழிவு இந்த பயிர்களுக்கு மிகவும் பொருத்தமானது. பருப்பு வகைகள் சிறந்த தீவனமாக விளங்குகின்றன. சென்னை, நீலகிரி மற்றும் கன்னியாகுமரி தவிர மாநிலத்தின் அனைத்து மாவட்டங்களிலும் பருப்பு வகைகள் பயிரிடப்படுகின்றன.

பெங்கால் கிராம் உற்பத்தியில் கோவை முதலிடத்தில் உள்ளது. வேலூர் மற்றும் கன்னியாகுமரி மாவட்டங்களில் செம்பருத்தி விளைகிறது.

திருவாரூர், நாகப்பட்டினம் மற்றும் தூத்துக்குடி மாவட்டங்கள் பச்சைப்பயறு மற்றும் உளுந்து உற்பத்தியாளர்களாக உள்ளன. தர்மபுரி மற்றும் கிருஷ்ணகிரி மாவட்டங்களில் குதிரைவாலி அதிகளவில் பயிரிடப்படுகிறது.

இரண்டாவது பசுமைப் புரட்சி (சுற்றுச்சூழல் விவசாயம் அல்லது இயற்கை விவசாயம்):

இயற்கை விவசாயத்தில் செயற்கை உரங்கள், பூச்சிக்கொல்லிகள், வளர்ச்சி சீராக்கி மற்றும் கால்நடை தீவன சேர்க்கைகள் பயன்படுத்தப்படுவதில்லை. இந்த வகை விவசாயம் மண் உற்பத்தித்திறனை பராமரிக்க பயிர் சுழற்சி, பயிர் எச்சங்கள், கால்நடை உரம், பண்ணைக்கு வெளியே உள்ள கரிம கழிவுகள் மற்றும் உயிரியல் பூச்சி கட்டுப்பாடு ஆகியவற்றை நம்பியுள்ளது. இந்த விவசாய முறையை மாநிலத்தில் மிகச் சில விவசாயிகளே பின்பற்றுகின்றனர்.

உள்நாட்டு மீன்பிடித்தல்:

ஏரிகள், ஆறுகள், குளங்கள், முகத்துவாரங்கள், உப்பங்கழிகள் மற்றும் சதுப்பு நிலங்களில் உள்நாட்டு மீன்பிடித்தல் மேற்கொள்ளப்படுகிறது. சிப்பிகள் மற்றும் இறால்கள் அசல் நர்சரிகளில் வளர்க்கப்படுகின்றன. கடமரன், டீசல் படகுகள் மற்றும் மிதக்கும் வலைகள் மீன்பிடியில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

தமிழ்நாடு மீன்வளத்துறை மீன்பிடியை மேம்படுத்த பல திட்டங்களை அறிமுகப்படுத்தியுள்ளது. வேலூர் மாவட்டம் உள்நாட்டு மீன் உற்பத்தியில் மாநிலத்தின் 10% உற்பத்தியில் முன்னணியில் உள்ளது. கடலூர், சிவகங்கை மற்றும் விருதுநகர் மாவட்டங்கள் தலா 9% உள்நாட்டு மீன் பிடிப்புடன் இரண்டாவது இடத்தில் உள்ளன.

நீர் வளம்:

மனித குலத்திற்கும், பூமியில் வாழும் மில்லியன் கணக்கான பிற உயிரினங்களுக்கும் இயற்கையின் விலைமதிப்பற்ற பரிசு நீர்.

இந்தியாவின் நிலப்பரப்பில் 4% தமிழ்நாடு மற்றும் இந்திய மக்கள் தொகையில் 6% மக்கள் வசிக்கின்றனர், ஆனால் இந்தியாவின் நீர் வளத்தில் 2.5% மட்டுமே உள்ளது. 95% க்கும் அதிகமான மேற்பரப்பு நீர் மற்றும் 80% நிலத்தடி நீர் ஏற்கனவே பயன்பாட்டுக்கு வந்துவிட்டது.

மேற்பரப்பு நீர் ஆதார எண்கள்:

1. நதிப் படுகை 17
2. நீர்த்தேக்கங்கள் 81
3. தொட்டிகள் 41,127
4. குழாய் கிணறுகள் மற்றும் பிற கிணறுகள் 4,98,644
5. திறந்த கிணறுகள் 15,06,919

மொத்தம் (மில்லியன் கியூபிக் மீட்டர்) 2046788 எம்சிஎம்

பல்நோக்கு நதி பள்ளத்தாக்கு திட்டங்கள்:

பல்நோக்கு நதி பள்ளத்தாக்கு திட்டங்கள் அடிப்படையில் விவசாயம் மற்றும் நீர்மின் உற்பத்திக்கான நீர்ப்பாசனத்தை மேம்படுத்துவதற்காக வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன. இருப்பினும், அவை பல நோக்கங்களுக்காகவும் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

மேட்டூர் அணை:

மேட்டூர் அணை காவிரி ஆறு சமவெளிப் பகுதியில் நுழையும் பள்ளத்தாக்கில் கட்டப்பட்டது. இது இந்தியாவின் பழமையான அணைகளில் ஒன்றாகும். இது சேலம், ஈரோடு, கரூர், திருச்சிராப்பள்ளி, தஞ்சாவூர், திருவாரூர் மற்றும் நாகப்பட்டினம் மாவட்டங்களின் விவசாய நிலங்களுக்கு பாசனம் வழங்குகிறது.

பவானிசாகர் அணை:

பவானிசாகர் அணை ஈரோடு மாவட்டத்தில் கோயம்புத்தூர் நகரிலிருந்து 80 கி.மீ தொலைவில் உள்ளது. இது பவானி ஆற்றின் குறுக்கே கட்டப்பட்டுள்ளது. இந்த அணை நாட்டின் மிகப்பெரிய மண் அணைகளில் ஒன்றாகும்.

அமராவதி அணை:

அமராவதி அணை திருப்பூர் மாவட்டத்தில் உடுமலைப்பேட்டையில் இருந்து 25 கிமீ தொலைவில் அமைந்துள்ளது. காவிரியின் துணை நதியான அமராவதி ஆற்றின் குறுக்கே இந்த அணை கட்டப்பட்டுள்ளது. இந்த அணை முதன்மையாக நீர்ப்பாசனம் மற்றும் வெள்ளத்தை கட்டுப்படுத்துவதற்காக கட்டப்பட்டது. ஒரு சிறிய நீர்மின் நிலையமும் சமீபத்தில் நிறுவப்பட்டது.

கிருஷ்ணகிரி அணை:

கிருஷ்ணகிரி அணை கிருஷ்ணகிரியில் இருந்து தருமபுரி நோக்கி 7 கிலோமீட்டர் தொலைவில் அமைந்துள்ளது.

சாத்தனூர் அணை:

செங்கம் தாலுக்காவில் தென்பெண்ணை ஆற்றின் குறுக்கே சாத்தனூர் அணை கட்டப்பட்டது. இது சென்னகேசவ மலைகளுக்கு நடுவில் உள்ளது. இது தண்டராம்பட்டு மற்றும் திருவண்ணாமலை தொகுதிகளில் உள்ள நிலங்களுக்கு பாசனம் அளிக்கிறது. ஒரு பெரிய முதலை பண்ணை மற்றும் ஒரு மீன் கிரோட்டோவும் உள்ளது. சுற்றுலாப் பயணிகளுக்காக அணையின் உள்ளே பூங்காக்கள் பராமரிக்கப்படுகின்றன மற்றும் தோட்டங்கள் திரைப்படத் துறையினரால் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

முல்லைப்பெரியாறு அணை:

முல்லைப்பெரியாறு அணை 1895 ஆம் ஆண்டு பிரிட்டிஷ் நிர்வாகத்தால் கட்டப்பட்டது. இது கேரளாவின் தேக்கடி மலையில் இருந்து உற்பத்தியாகும் பெரியாற்றின் மீது கட்டப்பட்டுள்ளது. வற்றாத வறட்சி நிலவும் தமிழ்நாட்டின் விவசாய நிலங்களுக்கு நீர் பாய்ச்சுவதற்காக இந்த அணை கட்டப்பட்டது.

வைகை அணை:

ஆண்டிபட்டி அருகே வைகை ஆற்றின் குறுக்கே இந்த அணை கட்டப்பட்டுள்ளது. 111 அடி உயரம் கொண்ட இந்த அணையில் 71 அடி வரை தண்ணீர் சேமிக்க முடியும். ஆண்டிபட்டியில் இருந்து 7 கிமீ தொலைவிலும், மதுரையில் இருந்து 70 கிமீ தொலைவிலும் அமைந்துள்ளது. இந்த அணை ஜனவரி 21, 1959 அன்று திறக்கப்பட்டது.

மணிமுத்தாறு அணை:

மணிமுத்தாறு அணை திருநெல்வேலியில் இருந்து சுமார் 47 கிமீ தொலைவில் அமைந்துள்ளது.

பாபநாசம் அணை:

காரையார் அணை என்றும் அழைக்கப்படும் இது திருநெல்வேலியிலிருந்து 49 கி.மீ தொலைவில் அமைந்துள்ளது. இந்த அணை திருநெல்வேலி மற்றும் தூத்துக்குடி மாவட்டங்களுக்கு பாசனம் செய்ய பயன்படுகிறது.

பரம்பிக்குளம் ஆழியார் திட்டம் இது தமிழ்நாடு மற்றும் கேரள மாநிலங்களின் கூட்டு முயற்சியாகும். இது பரம்பிக்குளம் மற்றும் ஆழியாறு ஆகிய முக்கிய ஆறுகளை உள்ளடக்கிய ஏழு ஆறுகளின் நீரைப் பயன்படுத்துவதன் மூலம் ஒன்றோடொன்று இணைக்கப்பட்ட ஏழு நீர்த்தேக்கங்களை நிர்மாணிப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. ஒட்டன்சத்திரம் அருகே பரப்பளார் திட்டம் அமைந்துள்ளது. இதன் சேமிப்பு கொள்ளளவு 167 மில்லியன் கன அடி. மதுரையிலிருந்து 75 கி.மீ தொலைவில் பழனி தாலுகாவில் உள்ளது.

நீர்வள மேலாண்மை:

நீர்வள மேலாண்மை என்பது நீர் வளங்களைத் திட்டமிடுதல், மேம்பாடு செய்தல், விநியோகித்தல் மற்றும் நிர்வகித்தல் ஆகியவற்றின் செயல்பாடு ஆகும். அதிகரித்து வரும் மக்கள்தொகை மற்றும் பொருளாதார வளர்ச்சியால் தூண்டப்பட்ட தனிநபர் தேவைகள் ஆகியவற்றின் காரணமாக தமிழ்நாட்டின் தண்ணீரின் தேவை வேகமாக அதிகரித்து வருகிறது. உள்நாட்டு மற்றும் தொழில்துறை போன்ற பிற துறைகளின் தேவைகள் கணிசமாக அதிகரித்து வருகின்றன. மாநிலம் பருவ மழையை பெரிதும் நம்பியுள்ளது. மாநிலம் முழுவதுமாக மழையை நம்பியிருப்பதால், அதன் நீர் ஆதாரங்களை ரீசார்ஜ் செய்வதால், பருவமழை தோல்விகள் கடுமையான நீர் பற்றாக்குறை மற்றும் கடுமையான வறட்சிக்கு வழிவகுக்கும். எனவே, நமக்கும் வருங்கால சந்ததியினருக்கும் தண்ணீரை சேமிப்பது முக்கியம்.

கனிம வளங்கள்:

வெர்மிகுலைட், மேக்னடைட், டுனைட், ரூட்டைல், கார்னெட், மாலிப்டினம் மற்றும் இல்மனைட் ஆகிய நாட்டின் வளங்களில் தமிழ்நாடு முன்னணியில் உள்ளது. நாட்டின் 55.3% லிக்னைட், 75% வெர்மிகுலைட், 69% டுனைட், 59% கார்னெட், 52% மாலிப்டினம் மற்றும் 30% டைட்டானியம் கனிம வளங்களை மாநிலம் கொண்டுள்ளது. மாநிலத்தின் முக்கிய கனிமங்கள் பின்வருமாறு:

நெய்வேலியில் பெரிய லிக்னைட் வளங்கள் உள்ளன. ராமநாதபுரத்திலும் நிலக்கரி கிடைக்கிறது. எண்ணெய் மற்றும் எரிவாயு காவேரி படுகையில் காணப்படுகிறது.

சேலம் மாவட்டத்தில் கஞ்சமலை மண்டலம் மற்றும் திருவண்ணாமலை மாவட்டத்தில் கல்ராயன் மலை பகுதியில் இரும்பு படிவுகள் காணப்படுகின்றன.

மேக்னசைட் தாதுக்கள் சேலம் அருகே கிடைக்கும். சேர்வராயன் மலைகள், கோத்தகிரி, உதகமண்டலம், பழனி மற்றும் கொல்லிமலை பகுதிகளில் பாக்சைட் காணப்படுகிறது.

திருச்சிராப்பள்ளி, திருநெல்வேலி, தூத்துக்குடி மற்றும் விருதுநகர் மாவட்டங்களில் ஜிப்சம் பெறப்படுகிறது.

கன்னியாகுமரி கடற்கரை மணற்பரப்பில் இல்மனைட் மற்றும் ருடைல் ஆகியவை காணப்படுகின்றன.

கோவை, கடலூர், திண்டுக்கல், காஞ்சிபுரம், கரூர், மதுரை, நாகப்பட்டினம், நாமக்கல், பெரம்பலூர், ராமநாதபுரம், சேலம், திருவள்ளூர் ஆகிய மாவட்டங்களில் சுண்ணாம்புக் கல் கிடைக்கிறது.

கோயம்புத்தூர், தருமபுரி, கரூர், நாமக்கல், நீலகிரி, சேலம், திருச்சிராப்பள்ளி, திருநெல்வேலி மற்றும் வேலூர் மாவட்டங்களில் மேக்னசைட் பெறப்படுகிறது.

ஃபெல்ட்ஸ்பார், குவார்ட்ஸ், தாமிரம் மற்றும் ஈயம் ஆகியவை மாநிலத்தின் சில பகுதிகளில் காணப்படுகின்றன.

தொழில்கள்:

தொழில்கள் மூலப் பொருட்களைப் பயன்படுத்துகின்றன மற்றும் அவற்றைப் பயன்படுத்தக்கூடிய தயாரிப்பு அல்லது பொருட்களாக மாற்றுகின்றன. ஜவுளி, சர்க்கரை, காகிதம், தோல், சிமெண்ட், மின் உபகரணங்கள், ஆட்டோமொபைல், தகவல் தொழில்நுட்பம் மற்றும் சுற்றுலா ஆகியவை தமிழகத்தின் முக்கிய தொழில்கள்.

ஜவுளித் தொழில்:

ஜவுளித் தொழில் தமிழ்நாட்டின் பாரம்பரியமாக நன்கு வளர்ந்த தொழில்களில் ஒன்றாகும். கோவை, திருப்பூர், சேலம், பல்லடம், கரூர், திண்டுக்கல், விருதுநகர், திருநெல்வேலி, தூத்துக்குடி, மதுரை, ஈரோடு ஆகிய இடங்களில் ஜவுளி ஆலைகள் குவிந்துள்ளன. தமிழ்நாட்டில் ஈரோடு கைத்தறி, விசைத்தறி மற்றும் ஆயத்த ஆடைகள் விற்பனைக்கு பெயர் பெற்றது. கோயம்புத்தூர் ‘தமிழ்நாட்டின் மான்செஸ்டர்’ என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. கோயம்புத்தூர், திருப்பூர் மற்றும் ஈரோடு ஆகியவை ஜவுளி மூலம் மாநிலத்தின் பொருளாதாரத்தில் பெரும் பங்களிப்பை வழங்குகின்றன. எனவே, இந்தப் பகுதி ‘தமிழ்நாட்டின் ஜவுளிப் பள்ளத்தாக்கு’ என்று அழைக்கப்படுகிறது. கரூர் தமிழகத்தின் ஜவுளித் தலைநகரம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.

பட்டு ஜவுளி:

பட்டு உற்பத்தியில் தமிழகம் நாட்டிலேயே நான்காவது இடத்தில் உள்ளது. காஞ்சிபுரம் பட்டு அதன் தரத்தில் தனித்துவமானது மற்றும் உலகம் முழுவதும் அதன் பாரம்பரிய மதிப்புக்காக அறியப்படுகிறது. காஞ்சிபுரம், ஆரணி, கும்பகோணம், சேலம், கோவை, மதுரை மற்றும் திருநெல்வேலி ஆகியவை தமிழ்நாட்டின் முக்கியமான பட்டு நெசவு மையங்களாகும். ராமநாதபுரத்தில் செயற்கை பட்டு ஆடைகள் தயாரிப்பதற்கு சிறப்புப் பகுதிகள் உள்ளன.

தோல் தொழில்:

இந்தியாவின் தோல் பதனிடுதல் செயல்முறைகளில் 60% மற்றும் அனைத்து தோல் பாதணிகள், ஆடைகள் மற்றும் கூறுகளில் 38% தமிழ்நாடு ஆகும். வேலூரைச் சுற்றிலும், ராணிப்பேட்டை, ஆம்பூர் மற்றும் வாணியம்பாடி போன்ற அருகிலுள்ள நகரங்களிலும் நூற்றுக்கணக்கான தோல் தோல் பதனிடும் தொழிற்சாலைகள் அமைந்துள்ளன. நாட்டிலேயே முடிக்கப்பட்ட தோல் பொருட்களின் ஏற்றுமதியில் வேலூர் மாவட்டம் முதலிடத்தில் உள்ளது. சென்ட்ரல் லெதர் ரிசர்ச் இன்ஸ்டிடியூட் (சிஎல்ஆர்ஐ), சிஎஸ்ஐஆர் ஆராய்ச்சி ஆய்வகம் சென்னையில் உள்ளது.

காகிதத் தொழில்:

தமிழ்நாடு நியூஸ் பிரிண்ட் அண்ட் பேப்பர்ஸ் லிமிடெட் (TNPL) என்பது கரூர் மாவட்டத்தில் உள்ள காகிதபுரத்தில் அமைந்துள்ள அதன் ஆலையில் செய்தித்தாள் மற்றும் அச்சிடுதல் மற்றும் எழுதுதல் ஆகியவற்றைத் தயாரிக்கும் தமிழ்நாடு அரசின் நிறுவனமாகும். TNPL என்பது உலகிலேயே மிகவும் திறமையான ஆலைகளில் ஒன்றாகும், இது ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய தரத்தில் பல்வேறு வகையான காகிதங்களை முதன்மையாக பாக்காஸ் மற்றும் பல்ப்வுட் ஆகியவற்றிலிருந்து தயாரிக்கிறது. காஞ்சிபுரம் மாவட்டத்தில் உள்ள புக்கத்துறை, பவானிசாகர், பள்ளிபாளையம், பரமத்தி வேலூர், கோயம்புத்தூர், உடமலைப்பேட்டை, தொப்பம்பட்டி, நிலக்கோட்டை மற்றும் சேரன்மகாதேவி ஆகிய இடங்களில் மாநிலத்தின் பிற காகித ஆலைகள் உள்ளன.

சிமெண்ட் தொழில்:

பொருளாதாரத்தில் பொதுவான மந்தநிலை இருந்தபோதிலும் சிமெண்ட் உற்பத்தி மற்றும் நுகர்வு தொடர்ந்து வளர்ந்து வருகிறது. இந்தியா மிகப்பெரிய சிமென்ட் உற்பத்தியாளர்களில் ஒன்றாகும் மற்றும் 181 மில்லியன் டன்கள் வருடாந்திர உற்பத்தி திறன் கொண்ட உலகில் இரண்டாவது இடத்தில் உள்ளது. தமிழ்நாடு சிமெண்ட்ஸ் கார்ப்பரேஷன் லிமிடெட் (TANCEM) தமிழ்நாட்டில் இரண்டு சிமெண்ட் யூனிட்களை இயக்கும் முக்கிய சிமெண்ட் உற்பத்தியாளர்களில் ஒன்றாகும்: ஒன்று அரியலூரில் மற்றும் மற்றொன்று ஆலங்குளத்தில். ஆலங்குளத்தில் உள்ள கல்நார் சிமென்ட் தாள் ஆலை மற்றும் விருத்தாசலத்தில் உள்ள ஸ்டோன்வேர் குழாய் அலகு ஆகியவை TANCEM இன் மற்ற அலகுகள். சங்கர் சிமெண்ட், ஜுவாரி சிமெண்ட், அல்ட்ராடெக் சிமெண்ட், மெட்ராஸ் சிமெண்ட் மற்றும் டால்மியா சிமெண்ட் ஆகியவை தமிழ்நாட்டில் உற்பத்தி செய்யப்படும் முக்கிய தனியார் சிமெண்ட் பிராண்டுகள்.

தகவல் தொழில்நுட்பம்:

நேஷனல் அசோசியேஷன் ஆஃப் சாஃப்ட்வேர் அண்ட் சர்வீசஸ் கம்பெனிகளின் (நாஸ்காம்) கருத்துப்படி, நாட்டின் மொத்த மென்பொருள் ஏற்றுமதியில் பாதிக்கும் மேலான பங்கை தென் மாநிலங்கள் தொடர்ந்து கொண்டுள்ளன. இந்தியாவின் மொத்த மென்பொருள் ஏற்றுமதியில் தமிழ்நாடு மற்றும் ஆந்திரப் பிரதேசம் இணைந்து 59.6% பங்கு வகிக்கின்றன. நாட்டிலேயே கர்நாடகாவிற்கு அடுத்தபடியாக தமிழ்நாடு இரண்டாவது பெரிய மென்பொருள் ஏற்றுமதியாளராக உள்ளது.

தமிழ்நாட்டில் உள்ள தகவல் தொழில்நுட்ப பூங்காக்களின் பட்டியல்:

டைடல் பார்க், அசென்டாஸ், மஹிந்திரா உலக நகரம் 4 IT & ITES SEZ TIDEL-II, IT & ITES SEZ TIDEL-III, கோயம்புத்தூர் SEZ – டைடல் பார்க்8

சிறப்பு பொருளாதார மண்டலங்கள்:

சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்கள் (SEZs) ஏற்றுமதிக்கு சர்வதேச அளவில் போட்டி மற்றும் தொந்தரவு இல்லாத சூழலை வழங்குகின்றன. SEZ இல் உள்ள அலகுகள் பொருட்களை உற்பத்தி செய்து பல்வேறு சேவைகளை வழங்குகின்றன. SEZகள் நாங்குநேரி, எண்ணூர், ஓசூர் மற்றும் பெரம்பலூர் ஆகிய இடங்களில் அமைந்துள்ளன. IT & ITES SEZ என பெயரிடப்பட்ட TIDEL-II மற்றும் TIDEL-III மற்றும் உயிரியல்-மருந்துகள் SEZ ஆகியவை சென்னையில் அமைந்துள்ளன மற்றும் கோயம்புத்தூர் SEZ TIDEL Park-IV நகரத்தில் அமைந்துள்ளது.

உற்பத்தி மற்றும் பொறியியல் தொழில்:

உற்பத்தித் தொழில் என்பது மாநிலப் பொருளாதாரத்தின் துடிப்பான துறைகளில் ஒன்றாகும் மற்றும் தொழில்துறை உற்பத்தியில் குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பை வழங்குகிறது. இயந்திரங்கள் மற்றும் உபகரணங்களின் உற்பத்தி, மோட்டார் வாகனங்கள், அடிப்படை உலோகம் மற்றும் அலாய் தொழில்கள், உலோகப் பொருட்கள் மற்றும் மூலதனப் பொருட்களின் பழுது ஆகியவற்றை உற்பத்தித் தொழில் பரவலாக உள்ளடக்கியது.

ஆட்டோமொபைல் தொழில்கள்:

இந்தியாவில் உற்பத்தி செய்யப்படும் பயணிகள் கார்களில் 21%, வணிக வாகனங்களில் 33% மற்றும் ஆட்டோமொபைல் உதிரிபாகங்களில் 35% தமிழ்நாடு. ஃபோர்டு, ஹூண்டாய், எச்எம்-மிட்சுபிஷி, அசோக் லேலண்ட் மற்றும் TAFE போன்ற முக்கிய ஆட்டோமொபைல் உற்பத்தியாளர்கள் தமிழ்நாட்டில் தங்கள் உற்பத்தித் தளத்தைக் கொண்டுள்ளனர்.

கைத்தறி மற்றும் விசைத்தறிகள்:

மாநிலத்தின் கைத்தறித் துறையானது, அதிக எண்ணிக்கையிலான கிராமப்புற மக்களுக்கு வாழ்வாதாரத்தை அளித்து, ஏற்றுமதி வருவாயை ஊக்குவிக்கும் மிகப்பெரிய குடிசைத் தொழிலாகும். ‘பள்ளிக் குழந்தைகளுக்கு இலவச சீருடை வழங்குதல் மற்றும் இலவச சேலைகள் மற்றும் வேட்டிகள் வழங்கும் திட்டம்’ ஆகிய திட்டங்களுக்குத் தேவையான துணிகளை இந்த சங்கங்கள் முக்கியமாக உற்பத்தி செய்கின்றன.

சர்க்கரை தொழில்:

தமிழ்நாட்டின் சர்க்கரைத் தொழில் விவசாயம் சார்ந்த ஒரு முக்கியமான தொழிலாகும். மாநிலத்தின் பொருளாதார வளர்ச்சியில், குறிப்பாக கிராமப்புறங்களில் இது முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. கரும்பு பயிரிடுதல், அறுவடை செய்தல், போக்குவரத்து மற்றும் பிற சேவைகளில் ஈடுபட்டுள்ள கிராமப்புறங்களில் உள்ள பல லட்சம் விவசாயிகள் மற்றும் விவசாயத் தொழிலாளர்களுக்கு சர்க்கரைத் தொழில் பெரிய அளவிலான நேரடி வேலைவாய்ப்பையும், பல லட்சம் பேருக்கு மறைமுக வேலைவாய்ப்பையும் வழங்குகிறது.

சுற்றுலாத் தொழில்:

சுற்றுலாத்துறை ஒரு தொழிலாகக் கருதப்படுகிறது, ஏனெனில் அதிக எண்ணிக்கையிலான மக்களுக்கு வேலைவாய்ப்பை உருவாக்குவதில் அதன் மகத்தான ஆற்றல் உள்ளது. சமீபத்திய ஆண்டுகளில், உள்நாட்டு மற்றும் வெளிநாட்டு சுற்றுலாப் பயணிகளின் முன்னணி சுற்றுலாத் தலங்களில் ஒன்றாக மாநிலம் உருவெடுத்துள்ளது.

தமிழ்நாட்டில் சுற்றுலா தமிழ்நாடு சுற்றுலா வளர்ச்சிக் கழகத்தால் (TTDC) ஊக்குவிக்கப்படுகிறது.

பழங்கால நினைவுச்சின்னங்கள், யாத்திரை மையங்கள், மலைவாசஸ்தலங்கள், பல்வேறு இயற்கை நிலப்பரப்புகள், நீண்ட கடற்கரை, செழுமையான கலாச்சாரம் மற்றும் பாரம்பரியம் ஆகியவை தமிழகத்தை சுற்றுலாப் பயணிகளுக்கு சிறந்த இடமாக மாற்றுகிறது.

மக்கள் தொகை:

‘மக்கள் தொகை’ என்ற சொல் வரையறுக்கப்பட்ட பகுதியில் வாழும் மக்களின் எண்ணிக்கையைக் குறிக்கிறது. மனித மக்கள்தொகையின் சிறப்பியல்புகளின் புள்ளிவிவர ஆய்வு மக்கள்தொகையியல் என்று அழைக்கப்படுகிறது.

அதிக மக்கள் தொகை கொண்ட பகுதிகள்:

கோவை, சென்னை, திருவள்ளூர், காஞ்சிபுரம், விழுப்புரம், தருமபுரி, சேலம், மதுரை மற்றும் திருநெல்வேலி ஆகிய மாவட்டங்கள் மாநிலத்தில் அதிக மக்கள் தொகை கொண்ட மாவட்டங்களாகும். இந்த மாவட்டங்களில் மக்கள் தொகை அதிகமாக இருப்பதற்கு விவசாயம் மற்றும் தொழில்துறை வளர்ச்சி முக்கிய காரணமாகும்.

மிதமான மக்கள் தொகை கொண்ட பகுதிகள்:

திருவண்ணாமலை, கடலூர், திருச்சிராப்பள்ளி மற்றும் தஞ்சாவூர் மாவட்டங்களில் 30-35 லட்சம் மக்கள் வசிக்கின்றனர். வேலூர், திண்டுக்கல், விருதுநகர் மற்றும் தூத்துக்குடி மாவட்டங்களில் தலா 15-20 லட்சம் மக்கள் வசிக்கின்றனர். இம்மாவட்டங்களில் விவசாயம் தவிர, சிறுதொழில் மற்றும் கடலோரப் பகுதிகளில் மீன்பிடித்தல் ஆகியவை மக்களின் முக்கியத் தொழில்களாகும்.

குறைந்த மக்கள்தொகையின் பகுதிகள்:

கடலோர மாவட்டங்களான நாகப்பட்டினம், திருவாரூர், புதுக்கோட்டை, ராமநாதபுரம், சிவகங்கை மாவட்டங்களில் 15 லட்சத்திற்கும் குறைவாகவே உள்ளது. நீலகிரி மாவட்டத்தில் 10 லட்சத்திற்கும் குறைவான மக்கள் தொகை உள்ளது.

மக்கள் தொகை அடர்த்தி:

மக்கள் தொகை அடர்த்தியில் இந்திய மாநிலங்களில் மாநிலம் 12வது இடத்தில் உள்ளது. 2011 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி தேசிய சராசரி மக்கள் தொகை அடர்த்தி 382. சென்னை ஒரு சதுர கி.மீட்டருக்கு 26,903 நபர்களைக் கொண்ட அடர்த்தியான மாவட்டமாகும், அதைத் தொடர்ந்து கன்னியாகுமரி, திருவள்ளூர், காஞ்சிபுரம், மதுரை, கோயம்புத்தூர், கடலூர், தஞ்சாவூர், நாகப்பட்டினம், சேலம், வேலூர் மற்றும் திருச்சிராப்பள்ளி. இவை அதிக மக்கள் தொகை அடர்த்தி கொண்ட பகுதிகள். குறைந்த மக்கள்தொகை அடர்த்தி நீலகிரியில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது மற்றும் பிற மாவட்டங்களில் மிதமான மக்கள்தொகை அடர்த்தி உள்ளது.

மதம்:

இந்து மதம், கிறிஸ்தவம் மற்றும் இஸ்லாம் ஆகியவை மாநிலத்தில் முக்கிய மதங்கள். இந்துக்கள் அதிக மக்கள்தொகையில் உள்ளனர், அதைத் தொடர்ந்து கிறிஸ்தவர்கள் மற்றும் முஸ்லிம்கள் உள்ளனர். சமணம், சீக்கியம் மற்றும் பௌத்தம் மற்றும் பிற மதத்தினரும் மாநிலத்தில் உள்ளனர்.

பாலின விகிதம்:

பாலின விகிதம் 1000 ஆண்களுக்கு பெண்களின் எண்ணிக்கையைக் குறிக்கிறது. அதிக பாலின விகிதம் நீலகிரி மாவட்டத்திலும் அதைத் தொடர்ந்து தஞ்சாவூர் மாவட்டத்திலும் காணப்படுகிறது. மிகக் குறைந்த பாலின விகிதம் தருமபுரி மாவட்டத்திலும் அதைத் தொடர்ந்து சேலம் மாவட்டத்திலும் பதிவாகியுள்ளது.

எழுத்தறிவு விகிதம்:

கல்வியறிவு விகிதத்தில் கன்னியாகுமரி மாவட்டம் முதலிடத்திலும், தருமபுரி மாவட்டம் குறைந்த கல்வியறிவு விகிதத்திலும் உள்ளது. சென்னை, தூத்துக்குடி, நீலகிரி மற்றும் காஞ்சிபுரம் மாவட்டங்களிலும் கல்வியறிவு விகிதம் அதிகமாக உள்ளது.

போக்குவரத்து மற்றும் தொடர்பு:

சாலைகள்:

மாநிலத்தின் மொத்த சாலை நீளம் 167,000 கிமீ ஆகும், இதில் 60,628 கிமீ நீளம் மாநில நெடுஞ்சாலைத் துறையால் பராமரிக்கப்படுகிறது.

பொது-தனியார் கூட்டாண்மை (PPP) மாதிரியில் செயல்பாட்டில் உள்ள மொத்த சாலை திட்டங்களில் 20% க்கும் அதிகமான பங்கைக் கொண்டு இந்தியாவில் இரண்டாவது இடத்தில் உள்ளது.

NH – 44 தமிழ்நாட்டின் மிக நீளமான தேசிய நெடுஞ்சாலையாகும், இது ஓசூரில் இருந்து கன்னியாகுமரி வரை (627.2 கிமீ) தருமபுரி-சேலம்-கரூர்-திண்டுக்கல்-மதுரை-திருநெல்வேலி வழியாக செல்கிறது.

தேசிய நெடுஞ்சாலை – 785 மதுரையிலிருந்து துவரங்குருச்சி வரை செல்லும் தமிழ்நாட்டின் மிகக் குறுகிய தேசிய நெடுஞ்சாலையாகும். (38 கி.மீ.)

ரயில்வே:

சென்னையைத் தலைமையிடமாகக் கொண்ட தெற்கு ரயில்வேயின் ஒரு பகுதியாக தமிழ்நாடு நன்கு வளர்ந்த இரயில் வலையமைப்பைக் கொண்டுள்ளது. தற்போதைய தெற்கு இரயில்வே நெட்வொர்க் இந்தியாவின் தென் தீபகற்பத்தின் ஒரு பெரிய பகுதியில் தமிழ்நாடு, கேரளா, புதுச்சேரி, கர்நாடகா மற்றும் ஆந்திரப் பிரதேசத்தின் சிறு பகுதிகளை உள்ளடக்கியது. சென்னையில் நன்கு நிறுவப்பட்ட புறநகர் இரயில்வே நெட்வொர்க், வெகுஜன விரைவு போக்குவரத்து அமைப்பு (எம்ஆர்டிஎஸ்) உள்ளது மற்றும் தற்போது மெட்ரோ அமைப்பை உருவாக்கி வருகிறது, அதன் முதல் நிலத்தடி நீட்டிப்பு மே 2017 முதல் செயல்பாட்டில் உள்ளது.

காற்றுப்பாதைகள்:

தமிழ்நாட்டில் நான்கு பெரிய சர்வதேச விமான நிலையங்கள் உள்ளன. சென்னை சர்வதேச விமான நிலையம் தற்போது மும்பை மற்றும் டெல்லிக்கு அடுத்தபடியாக இந்தியாவின் மூன்றாவது பெரிய விமான நிலையமாக உள்ளது. தமிழ்நாட்டில் உள்ள மற்ற சர்வதேச விமான நிலையங்களில் கோவை, மதுரை மற்றும் திருச்சிராப்பள்ளி விமான நிலையங்கள் அடங்கும். இது தூத்துக்குடி மற்றும் சேலத்தில் உள்நாட்டு விமான நிலையங்களையும் கொண்டுள்ளது.

நீர்வழிகள்:

தமிழகத்தில் மூன்று பெரிய துறைமுகங்கள் உள்ளன. அவர்கள் சென்னை, எண்ணூர் மற்றும் தூத்துக்குடியில் உள்ளனர். இது நாகப்பட்டினத்தில் ஒரு இடைநிலை துறைமுகத்தையும் 15 சிறு துறைமுகங்களையும் கொண்டுள்ளது. அனைத்து சிறு துறைமுகங்களும் தமிழ்நாடு கடல்சார் வாரியம், சென்னை துறைமுகத்தால் நிர்வகிக்கப்படுகின்றன. இது ஒரு செயற்கை துறைமுகம் மற்றும் கொள்கலன்களை கையாள்வதற்கான நாட்டின் இரண்டாவது முக்கிய துறைமுகமாகும்.

தொடர்பு:

தொடர்பு என்பது லத்தீன் வார்த்தையான கம்யூனிகேர் என்பதிலிருந்து பெறப்பட்டது, அதாவது ‘பகிர்வது’. தகவல் பரிமாற்றம் அல்லது தகவல் பரிமாற்றம் என்பது தகவல் தொடர்பு சாதனம் எனப்படும். அவை வெகுஜன தொடர்பு மற்றும் தனிப்பட்ட தொடர்பு.

வர்த்தகம்:

ஏற்றுமதியும் இறக்குமதியும் வர்த்தகத்தின் இரு கூறுகளாகும். ஏற்றுமதி என்பது வெளிநாட்டு நாணயத்திற்கு விற்கப்படும் பொருட்கள் மற்றும் சேவைகள். நாட்டின் ஏற்றுமதியில் தமிழகத்தின் பங்களிப்பு 12.2% ஆகும். இறக்குமதி என்பது பொருட்களைக் குறிக்கிறது மற்றும் சேவைகள் வெளிநாட்டு உற்பத்தியாளர்களிடமிருந்து கொண்டு வரப்படுகின்றன.

தமிழகம் வெளியில் இருந்து ஏராளமான பொருட்களை இறக்குமதி செய்கிறது. ஏற்றுமதி மற்றும் இறக்குமதி மதிப்புகளுக்கு இடையே உள்ள வேறுபாடு வர்த்தக சமநிலை என்று அழைக்கப்படுகிறது.

தமிழகத்தின் இறக்குமதி:

போக்குவரத்து உபகரணங்கள், இயந்திர கருவிகள், மின்சாரம் அல்லாத இயந்திரங்கள், மின் இயந்திரங்கள், மருந்து பொருட்கள், பெட்ரோலியம், உரங்கள் மற்றும் செய்தித்தாள் போன்ற இயந்திரங்கள் அதன் முக்கிய இறக்குமதிகள். பெரிய துறைமுகங்கள் மூலம் நாட்டின் வர்த்தகத்தில் மாநிலம் 10.94% பங்களிப்பை வழங்குகிறது.

தமிழகத்தின் முக்கிய ஏற்றுமதிகள்:

• விவசாயப் பொருட்கள் புகையிலை, தானியங்கள், பருத்தி, கரும்பு, நெல், நிலக்கடலை, வாசனைப் பொருட்கள் மற்றும் காய்கறிகள்.
• தோல் பொருட்கள் பணப்பைகள், பணப்பைகள், பைகள், கைப்பைகள், பெல்ட்கள், பாதணிகள் மற்றும் கையுறைகள்
• ரத்தினங்கள் மற்றும் நகை முத்துக்கள்